حامدرحیمی پنجکی(هشت شعاع ورزش!!!!)

تاریخچه موی تای 

آغاز موی تای را می توان به قرن شانزدهم به عنوان هنری رزمی که در زمان صلح توسط سربازان پادشاه آن زمان انجام می شد معرفی کرد. 

در آن زمان موی علاوه بر اینکه تکنیکی برای استفاده در جنگ های واقعی بود، به نوعی ورزش رزمی تبدیل شده بود که در آن حریفان در میدان مسابقه برای جنگ می رفتند و توسط تماشاچیان تشویق می شدند. 

رفته رفته این مسابقات و ورزش موی تای پای ثابت و بخشی از جشن ها و مراسمی بود که در معابد تایلند برگزار میشد. در زمان پادشاهان مختلف در تایلند در نظام و قوانین این ورزش تغییراتی ایجاد شد و رفته رفته مویتای و قوانین مربوط به آن به شکل امروزی درآمد. 

اولین رینگ بوکس تایلند در سال 1921 میلادی ساخته شد و قوانین جدیدی برای این مسابقات وضع شد. برای مثال تا پیش از این حریفان برای محافظت از دست و انگشتان خود طناب می بستند اما در این دوره به جای طناب از دستکس و محافظ کشاله ران استفاده شد. در این دوران بود که این ورزش نام امروزی خود را دریافت کرد و به نام Muay Thai شناخته شد. 

اوج محبوبیت موی تای به سال های 1980 تا 1990 برمیگردد. مبارزان برنده در این مسابقات به واحد پول تایلند جایزه دریافت می کردند. 
در سال 1993 میلادی، فدراسیون بین المللی آماتور موی تای  IFMA در سال 1993 ایجاد و افتتاح شد و توسط شورای المپیک آسیا تایید و به رسمیت شناخته شد. 
در سال 2006 میلادی، موی تای با IFMA در SportAccord قرار گرفت. یکی از الزامات SportAccord این بود که هیچ ورزشی نمی تواند نام کشوری را به نام خود داشته باشد.
در نتیجه اصلاحاتی که در قانون اساسی IFMA ایجاد شده بود نام این ورزش به " مویتای " تغییر پیدا کرد تا نامی تک کلمه ای باشد و به نام کشوری خوانده نشود. 
اولین مسابقات جام جهانی مویتای در سال 2015 در بانکوک برگزار شد، طبق آمار تا سال 2020 بیشتر از 3800 سالن ورزشی بوکس در خارج از کشور تایلند ایجاد شده است.

ورزش و استرس

آیا تاکنون متوجه شده اید که حس بدنتان در هنگام استرس چگونه است؟ ممکن است در ماهیچه ها به خصوص ماهیچه های ناحیه صورت، گردن و شانه ها احساس گرفتگی و سفتی داشته باشید و درد پشت یا گردن یا سردردهای دردناک را تجربه کنید. ممکن است احساس سفتی در قفسه سینه، نبض کوبنده یا گرفتگی عضلات داشته باشید. همچنین ممکن است مشکلاتی از قبیل بی خوابی، سوزش سر دل، سوزش معده، اسهال یا تکرر ادرار را تجربه کنید. نگرانی و ناراحتی ناشی از همه این علائم جسمی نیز به نوبه خود می تواند منجر به افزایش استرس شود و یک چرخه معیوب بین ذهن و بدن شما ایجاد کند.

ورزش یک روش مؤثر برای شکستن این چرخه است. همچنین فعالیت بدنی با آزاد کردن اندروفین ها در مغز، به آرامش عضلات و تسکین تنش بدنی کمک می کند. از آنجا که بدن و ذهن به هم نزدیک هستند، هنگامی که بدن شما احساس بهتری پیدا کند، ذهن شما نیز بهتر خواهد شد.

کونگ‌فو (به چینی: 功夫) (به انگلیسی: kung fu/kungfu) یک اصطلاح مشهور چینی است که به معنای مهارت است و برای ماهر بودن در یک کاری استفاده می‌شود. در زنجیره‌ای به هر مطالعه، یادگیری یا تمرین مربوط به صبر، انرژی و زمان برای اتمام اشاره دارد. از طریق سخت کوشی و گرانبها بودن هنرهای رزمی لزوما چینی هنرهای رزمی فانی چین محسوب می‌شود. معنای اصلی کونگ‌فو در زبان چینی تا حدی از آنچه که این روزها از این لغت برداشت می‌شود، متفاوت است. کونگ‌فو در واقع به رشته خاصی اشاره ندارد بلکه به تمامی هنرهای رزمی چینی که از گذشته‌های دور در سراسر این سرزمین رواج داشته، برمی‌گردد. در هر یک از نقاط چین، اساتید کونگ‌فو شیوه خاصی از مبارزه را به شاگردان خود آموزش می‌دادند و این مهارت‌ها از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شد ولی به خاطر قانون منع آموزش کونگ‌فو به افراد غیر چینی، هنرهای رزمی چین در طی سال‌ها ناشناخته باقی ماند که در اواسط قرن بیستم این قانون توسط بروسلی نادیده گرفته‌شد و او شروع به آموزش کونگ‌فو به افراد خارجی نمود و اساتید چینی از این کار بروسلی به شدت ناخشنود بودند و برای مجازات بروسلی، فردی به نام وانگ جک من را که در هنرهای رزمی سنتی چینی استاد بود به مبارزه او فرستادند که ملاقات و مبارزه این دو استاد بزرگ بروس لی را از اینکه کونگ‌فو را دست مایه نمایش‌های تلویزیونی کند و مباحث اخلاقی آن را قربانی حرکات مرگبار و مبارزه نماید منصرف نمود و بنیان‌های سبک جیت کان دو را که بعدها توسط استاد بروسلی معرفی شد استوار نمود. در واقع کونگ‌فو فقط برای چینی‌ها یک شیوه مبارزه نبود، بلکه آنان کونگ‌فو را نمادی از هویت و آداب رسوم خود می‌دانستند. کونگ‌فو در چین دارای شاخه‌های شمالی و جنوبی است که رشته‌های شمالی در مناطق شمالی و رشته جنوبی بیشتر در مناطق جنوبی چین رواج دارند، سبک‌های شمالی نیازمند بدنی نرم و انعطاف‌پذیر برای حرکت‌های سریع و ضربات پرشی و برق‌آسا به حریف هستند و رشته‌های جنوبی، نیازمند بدنی پر از عضله و نیرومند برای ضربات مرگبار به حریف می‌باشند. چانگ چوان، نانچوان و خوانچوان جزو سبک‌های شمالی و وینگ چون، چویلی فوت، هونگ جیا و درنای سفید فوجیان جزو سبک‌های جنوبی کونگ‌فو می‌باشد. کونگ‌فو دارای سبک‌هایی نیز می‌باشد که از قدرت درون و نیروی درونی برای مبارزه استفده می‌کند مانند: تای چی چوان، باگوآژانگ می‌شیجی چوان و ... بیشتر رشته‌های کونگ‌فو حرکات خود را از روی جانوران تقلید می‌کنند مانند (کونگفوی پنج حیوان) که روش‌های مبارزه جانورانی مانند: اژدها، مار، میمون، ببر، ملخ و لک‌لک را تقلید می‌کند کونگ‌فوکاران از قدرت انگشتان و سرپنجه‌ها نیز در مبارزه بهره می‌گیرند. امروزه جیت کاندو یکی از رشته‌های مدرن کونگفو می‌باشد که توسط بروسلی پایه‌گذاری شده است.