حامدرحیمی پنجکی(کونگفوی چینی)
·
1403/06/20 18:31
·
کونگفو (به چینی: 功夫) (به انگلیسی: kung fu/kungfu) یک اصطلاح مشهور چینی است که به معنای مهارت است و برای ماهر بودن در یک کاری استفاده می‌شود. در زنجیره‌ای به هر مطالعه، یادگیری یا تمرین مربوط به صبر، انرژی و زمان برای اتمام اشاره دارد. از طریق سخت کوشی و گرانبها بودن هنرهای رزمی لزوما چینی هنرهای رزمی فانی چین محسوب می‌شود. معنای اصلی کونگفو در زبان چینی تا حدی از آنچه که این روزها از این لغت برداشت می‌شود، متفاوت است. کونگفو در واقع به رشته خاصی اشاره ندارد بلکه به تمامی هنرهای رزمی چینی که از گذشته‌های دور در سراسر این سرزمین رواج داشته، برمی‌گردد. در هر یک از نقاط چین، اساتید کونگفو شیوه خاصی از مبارزه را به شاگردان خود آموزش می‌دادند و این مهارت‌ها از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شد ولی به خاطر قانون منع آموزش کونگفو به افراد غیر چینی، هنرهای رزمی چین در طی سال‌ها ناشناخته باقی ماند که در اواسط قرن بیستم این قانون توسط بروسلی نادیده گرفته‌شد و او شروع به آموزش کونگفو به افراد خارجی نمود و اساتید چینی از این کار بروسلی به شدت ناخشنود بودند و برای مجازات بروسلی، فردی به نام وانگ جک من را که در هنرهای رزمی سنتی چینی استاد بود به مبارزه او فرستادند که ملاقات و مبارزه این دو استاد بزرگ بروس لی را از اینکه کونگفو را دست مایه نمایش‌های تلویزیونی کند و مباحث اخلاقی آن را قربانی حرکات مرگبار و مبارزه نماید منصرف نمود و بنیان‌های سبک جیت کان دو را که بعدها توسط استاد بروسلی معرفی شد استوار نمود. در واقع کونگفو فقط برای چینی‌ها یک شیوه مبارزه نبود، بلکه آنان کونگفو را نمادی از هویت و آداب رسوم خود می‌دانستند. کونگفو در چین دارای شاخه‌های شمالی و جنوبی است که رشته‌های شمالی در مناطق شمالی و رشته جنوبی بیشتر در مناطق جنوبی چین رواج دارند، سبکهای شمالی نیازمند بدنی نرم و انعطاف‌پذیر برای حرکت‌های سریع و ضربات پرشی و برق‌آسا به حریف هستند و رشته‌های جنوبی، نیازمند بدنی پر از عضله و نیرومند برای ضربات مرگبار به حریف می‌باشند. چانگ چوان، نانچوان و خوانچوان جزو سبکهای شمالی و وینگ چون، چویلی فوت، هونگ جیا و درنای سفید فوجیان جزو سبکهای جنوبی کونگفو میباشد. کونگفو دارای سبک‌هایی نیز میباشد که از قدرت درون و نیروی درونی برای مبارزه استفده می‌کند مانند: تای چی چوان، باگوآژانگ می‌شیجی چوان و ... بیشتر رشته‌های کونگفو حرکات خود را از روی جانوران تقلید می‌کنند مانند (کونگفوی پنج حیوان) که روش‌های مبارزه جانورانی مانند: اژدها، مار، میمون، ببر، ملخ و لک‌لک را تقلید می‌کند کونگ‌فوکاران از قدرت انگشتان و سرپنجه‌ها نیز در مبارزه بهره می‌گیرند. امروزه جیت کاندو یکی از رشته‌های مدرن کونگفو میباشد که توسط بروسلی پایه‌گذاری شده است.
